Gazoz şişesi değiliz

Bugün instagramdan takip ettiğim bir hesaptan eğitime dair bir dolu gönderi gördüm. İstanbul’da Eğitim Teknolojileri Zirvesi –etz18-varmış,ben katılmadım, konuşmaları ne yazık ki dinlemedim, instagramdan takip ettim, gönderileri okudum. Eğitim ile ilgili , teknoloji ile ilgili ve eğitimde teknoloji ile ilgili bir çok uzmanın, konuşmacının mesajlarını içeriyordu. Eğitim teknolojileri, kodlama, yapay zeka, sınıfta teknoloji kullanımı, buna yönelik uygulamalar, arttırılmış sanal gerçeklik… gibi bir dolu konu üzerine konuşmalar. Bunlar arasında ilgimi çeken, bir gönderide çocukların; algoritmik düşünce becerilerini öğrenirken sosyal ve duygusal gelişmeleri de desteklenmelidir diyordu.
Peki teknolojiyi geliştirirken veya kullanırken, algoritmik düşünce becerileri öğrenirken ya da bir fikri ortaya çıkarırken ve devamında bir plana,bir yapıya dönüştürürken nasıl bir sosyal -duygusal iklim gerekir? Yani fikri ortaya koyarken ,onu teknolojiye dönüştürürken insan ne hisseder, hangi duygu fikrin çıkmasını sağlar,nasıl bir ortam gerekir?Bunu bir uzmandan dinlemek isterdim, bilmem bahseden oldu mu ama bu gerçekten bir uzmanlık sorusu.
Bugün çok kullandığımız teknolojileri yaratanlar aslında farklı tarzları, duruşları ve düşünüşleri ile yaşantıları boyunca dikkati çeken alışılmışın dışında davranan insanlar. Mesela SteveJobs, bu yüzyılın dehalarından.Hepimizin iletişim şeklini dönüştüren Steve Jobs’un hayatını anlatan Jobs isimli filmi seyretmiştim. Steve Jobs üniversitede ayakkabı giymiyor, çıplak ayakla dolaşıyordu . İş yerinde ise parmak arası terlik giyiyordu! Çevresine çok garip gelen bu tarzı aslında onun daha iyi düşünmesine yardımcı olan birşeydi.Bu şekilde daha iyi düşündüğünü söylüyordu.Şimdi bir üniversitede veya işyerinde terlikle dolaştığınızı farz edin, ne tepkiler verilirdi…Kulaklarınız çok çınlardı eminim. Şimdi bundan ilham alarak okula ya da işyerine terlikle gitmeye kalkışan olmasın tabi, ya da kendisi bilir,nasıl isterse öyle gitsin ama farklı düşünceler, sıradışı davranışlar ,yaratma sürecinin de bir parçası.
Bu süreci bir ziraat gibi düşündüğümüzde, tohumundan fideye, fideden bitkiye, bitkiden çiçeğe ve çiçekten meyveye ulaşmak için en önemli şey doğru ortam, uygun iklim ise, fikir de de aynı şekilde doğru ortam, uygun iklim ile ürüne dönüşebilir. Fark yaratan dönüşümler için de farklılığın kabul edilmesi ve büyümesi için desteklenmesi gerekiyor. Bu iklimi oluşturmadıkça,fideler ne yazık ki kuruyup gidiyor, fikri hasadımız da düşük oluyor.
Eğitim konusunda aslında konuşulan çok konu , çok oturum ve çok toplantı ve konusunu bilen çok uzman varken eğitim ile ilgili sorunlarımızn neden bu kadar zor çözüldüğünü de ayrıca merak etmekteyim. Belki temel konuları halletmek konusunda sıkıntımız var. Eğitimde doğru iklimi oluştururken,farklılıkları kabullenme ve kucaklamak çok temel bir konu ve burada kesinlikle sıkıntımız var. Öğrenciye gazoz şişesi muamelesi yaparak, diploma verirken adeta üstü etiketli binlerce yeşil şişe üretiyormuş gibi hareket eden bir sistem, elbette farklılık ortaya koymada, teknoloji üretmede ve çıtayı yukarı çıkarmada sıkıntı çekiyor. Durumu farklı, duruşu farklı olan bir öğrenci ne yazık ki kabullenmek, kendine yer bulmaya çabalarken doğasında ya da mayasında var olan fikirleri ortaya çıkarma cesaretini de ne yazık ki kaybediyor. Ne yazık ki , fikrini ortaya koyamayan her beyin ülkenin yavaşlaması anlamına geliyor.
Dilerim ki biz teknolojiyi sadece kullanan ,tüketen bir ülke değil, teknolojiyi üretenlerden oluruz. Bunun için gerekli iklimi bir yerden başlayarak yaratmak durumundayız, yoksa Starman Roadster ile uzayda gezerken biz onu sadece instagramdaki resimlerine bakar dururuz.

Kaynaklar:
Eğitim Teknolojileri Zirvesi
http://www.egitimteknolojilerizirvesi.com/
Jobs filmi:
http://www.imdb.com/title/tt2357129/?ref_=nv_sr_2
Starman- Roadster
https://www.tesla.com/roadster
http://www.spacex.com/